Burgemeester beslist over euthanasie van hond na inbeslagname

De hond beet eerst een andere hond. Een paar maanden later werd de eigenaar van de hond zelf gebeten en moest hij naar de eerste hulp. Weer een maand later vond opnieuw een bijtincident plaats met de desbetreffende hond, omdat de eigenaar zich niet aan het kort aanlijn- en muilkorfgebod had gehouden. Daarop heeft de burgemeester de hond tijdelijk in beslag genomen en een gedragsonderzoek laten uitvoeren. De gediplomeerde hondengedragsdeskundige heeft vervolgens een risicoanalyse van de hond gemaakt en geadviseerd om hem te laten inslapen.

Naar aanleiding van de verschillende bijtincidenten, de meldingen van ongeruste buurtbewoners en de uitslag van de risicoanalyse heeft de burgemeester besloten om de hond definitief in beslag te nemen. Om het baasje de mogelijkheid te geven om in beroep te gaan tegen het besluit, blijft de hond in eerste instantie nog in de opvang. Daarna wordt het advies van de gedragskundige opgevolgd: het laten inslapen van de hond. De rechtbank stelt dat de burgemeester de hond in beslag mocht nemen. In eerste instantie oordeelde de rechter alleen over de inbeslagname van de hond, omdat de burgemeester op dat moment nog geen beslissing had genomen over wat er na de inbeslagname met de hond moet gebeuren. Daarvoor moest eerst de uitslag van het hoger beroep van de eigenaar van de hond worden afgewacht.

In het hoger beroep geeft de eigenaar van de hond aan dat hij het niet eens is met de inbeslagname en het advies om het dier rustig te laten inslapen. Als de hond niet terug mag naar zijn baasje, dan zou hij misschien nog wel ergens anders kunnen worden herplaatst als waakhond, stelt hij. Volgens de man is het laten inslapen van de hond disproportioneel en is er onvoldoende gekeken naar minder ingrijpende maatregelen. Uit de risicoanalyse volgt namelijk dat het probleemgedrag van de hond en de bijtincidenten mede veroorzaakt zijn doordat zijn baas zich niet aan het kort aanlijn- en muilkorfgebod heeft gehouden en hij de hond daardoor niet onder controle heeft. ls de hond herplaatst wordt bij een andere eigenaar en getraind wordt door een gespecialiseerde hondentrainer zou zijn gedrag kunnen veranderen, waardoor het niet nodig is om hem in te laten slapen.

De rechtbank gaat hier niet in mee. Uit de risicoanalyse volgt dat de hond een zeer groot risico vormt voor volwassenen, kinderen en andere honden. Als hij in de aanval gaat, richt hij zich op de keel waardoor de kans op zwaar letsel groot is. Hij vertoont op jonge leeftijd al zeer complex en risicovol probleemgedrag. Dit gedrag is te complex om te trainen, waardoor een groot risico op bijten blijft bestaan en de hond niet herplaatsbaar is. Naast de risicoanalyse van de hondentrainer, waren er meldingen over angst onder buurtbewoners vanwege het loslopen van de hond. Bovendien is gebleken dat de eigenaar geen controle over zijn huisdier had en geen verantwoordelijkheid wilde nemen voor eventuele nieuwe bijtincidenten. Er was dus vrees voor nieuwe overtredingen van het kort aanlijn- en muilkorfgebod en voor nieuwe bijtincidenten. Het in beslag nemen van de hond is onder deze omstandigheden volgens de rechtbank evenredig in verhouding tot het daarmee te dienen doel, namelijk het voorkomen van nieuwe overtredingen.

Meer weten over dit onderwerp? Neem dan contact op met RechtNet Advocaten via [email protected] of bel naar 073-6154311.