Man krijgt tbs voor doodsteken van buurvrouw in Uden

18 okt , 12:34 Nieuws
rechtbank stock 896x504 1
Een 46-jarige man uit Uden was vorig jaar september onder invloed van een ernstige psychiatrische stoornis toen hij zijn buurvrouw om het leven bracht. De rechtbank Oost-Brabant beschouwt de man als volledig ontoerekeningsvatbaar en kan daarom geen gevangenisstraf opleggen. Wel krijgt hij terbeschikkingstelling (tbs) met dwangverpleging opgelegd.
De verdachte had al langer problemen met zijn buurvrouw. In september 2023 kwam het tot een fatale climax. Hij ging die ochtend met een koksmes op zak de deur uit, liep een rondje om het blok en belde vervolgens bij zijn buurvrouw aan. Daarna stak de verdachte haar twaalf keer met het mes.
Volgens de officier van justitie was er sprake van een vooropgezet plan en dus van moord. De rechtbank oordeelt anders. De verdachte verklaarde dat hij voor en tijdens de vijf minuten durende wandeling niet van plan was zijn buurvrouw te doden. Ook zou hij vaker met een mes op zak van huis zijn gegaan. Volgens de verdachte kwam het pas bij hem op om zijn buurvrouw neer te steken door de botte reactie die zij gaf op zijn klacht over geluidsoverlast. Dit kan niet door bewijzen worden weerlegd, dus spreekt de rechtbank hem vrij van een vooropgezet plan en dus moord. Wel is er sprake van doodslag.
Er is bij de verdachte volgens een psychiater en psycholoog sprake van schizofrenie, een chronisch psychiatrische stoornis. De verdachte heeft waanideeën en hallucinaties en werd hiervoor al jaren behandeld. In de periode voorafgaand aan het incident is geprobeerd de medicatie af te bouwen en daardoor namen de psychotische klachten toe. De deskundigen stellen dat er sterke aanwijzingen zijn dat de verdachte tijdens het delict volledig ontoerekeningsvatbaar was. De rechtbank gaat daarin mee en oordeelt dat de verdachte volledig ontoerekeningsvatbaar is. Dit betekent dat hij niet strafbaar is en dat hij wordt ontslagen van alle rechtsvervolging.
Lang uit de samenleving
De rechtbank begrijpt het immense verdriet en de pijn van de nabestaanden. Voorop staat dat geen enkele straf of maatregel – hoe hoog of hoe lang ook – kan terugdraaien wat er tijdens die bewuste dag is gebeurd, het verdriet ongedaan kan maken, de pijn kan wegnemen en herinneringen aan die dag kan wissen. Nu het opleggen van een celstraf niet mogelijk is, vindt de rechtbank het noodzakelijk om de verdachte op een andere wijze lang uit de samenleving te halen. Om de kans op herhaling te minimaliseren krijgt hij tbs met dwangverpleging.
Bron: rechtspraak